,,არ გიცხოვრია შენ ქვეყანაზე, შენ გაიარე სიცოცხლის ახლოს"-უყვარდა სიცოცხლე, თან მუდამ გაურბოდა მას..

,,თვით ჩემი სიცოცხლე იმ გზებით წავიდა,

სახლიდან გავიდა და აღარ დაბრუნდა"... ეს იყო მისი დატანჯული ყოფის მკაფიო გადმოცემა...

პოეზიის მეფე....რომელიც ამბობდა ,,მე მთელ დედამიწას დუელში ვიწვევ"....

,,წვეთი სისხლი არ არის ჩემში არაქართული"...

,,ძაფი ნერვის არ არის ჩემში არაპოეტის"

,,ბედი ქროლვის გარეშე ჩემთვის არაფერია"...

ხელი ჩაიქნია ცხოვრებაზე და თავისი ტკივილი შემაძრწუნებლად გადმოსცა ლექსით-

,,...ეს აზრი უნდა გავიგოთ ესე,

რომ მხეცი არ თმობს თავის ხელობას

და გალაკტიონ ტაბიძეს ურჩევს წერტილს ტყვიისას, რას? თვითმკვლელობას"--

გალაკტიონმა თავისი პოეზიის გასაღები თავადვე შემოგვთავაზა:

,,ვინაც გაიგებს ჩექურთმას ქართულს,

ის პოეზიას ჩემსას გაიგებს"- ვახსენოთ ღმერთი და მივაშუროთ გალაკტიონის გენიით განათებულ პოეტურ სამყაროს.....

კლასი - IX.

მასწავლებელი - ნინელი ხუხია.